Όταν δεν ζούμε από μέσα προς τα έξω
Κάθισε για λίγο ήσυχα στο δωμάτιό σου κάποια στιγμή που δεν έχεις τίποτε άλλο να κάνεις. Πες «είμαι τώρα με τον εαυτό μου» και απλά κάθισε με τον εαυτό σου.
Μετά από ένα εκπληκτικά σύντομο χρονικό διάστημα το πιθανότερο είναι ότι θα νιώσεις να βαριέσαι. Αυτό μας διδάσκει ένα πολύ χρήσιμο πράγμα. Μας δείχνει πως εάν μετά από δέκα λεπτά μόνοι με τον εαυτό μας νιώθουμε έτσι, τότε δεν είναι να απορούμε που και οι άλλοι νιώθουν ακριβώς το ίδιο. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Γιατί έχουμε τόσο λίγο να προσφέρουμε ο καθένας στον εαυτό του ως τροφή για σκέψη, για συναίσθημα και για ζωή. Εάν παρατηρήσετε προσεκτικά τη ζωή σας, θα ανακαλύψετε πολύ γρήγορα ότι σχεδόν ποτέ δεν ζούμε από μέσα προς τα έξω. Αντίθετα, ανταποκρινόμαστε σε ό,τι μας υποκινεί, στον ενθουσιασμό. Με άλλα λόγια, ζούμε αντανακλαστικά, μέσα από την αντίδραση ...
Είμαστε εντελώς άδειοι, δεν ενεργούμε εσωτερικά από τον εαυτό μας αλλά αποδεχόμαστε ως ζωή μας μια ζωή που στην πραγματικότητα τροφοδοτείται από τα έξω. Έχουμε συνηθίσει σε πράγματα που συμβαίνουν, τα οποία μας υποχρεώνουν να κάνουμε άλλα πράγματα.
Πόσο σπάνια μπορούμε να ζήσουμε απλά μέσα από το βάθος και τον πλούτο που υποθέτουμε ότι υπάρχει μέσα μας ...
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ (BLOOM) του SOUROZH (1914-2003)
via synanthseis
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου